Čovek koji je napisao "NAJSUROVIJU, NAJVARVARSKIJU TEORIJU koja je ikada postojala"

Iako je njegova teorija u kasnijim vekovima potpuno osporena ima onih koji i danas misle da je Tomas Robert Maltus - bio u pravu!

Tomas Robert Maltus bio je engleski sveštenik, matematičar i demograf. Živeo je u Britaniji krajem 18. i u prvoj polovini 19. veka. Bio je oženjen i imao je troje dece. Kažu da nije voleo da se slika jer je imao zečiju usnu i da je zbog toga iza njega ostao samo jedan portret.

Nauka ga je privlačila čitavog života i stalno se bavio istraživanjima, naročito društva i stanovništva i svoja dela objavljivao. Danas je najpoznatiji upravo po jednom od njih - Eseju o populacionom principu.

“Najsurovija teorija koja je ikada postojala"

Ova teorija danas je najpoznatija kao Maltusova teorija. Maltus ju je prvi put objavio 1798. pod imenom Džonson Džonson i u svojoj suštini je bila surovo jednostavna - svaka životinjska vrsta, uključujući i čoveka, množi se po geometrijskoj progresiji, dok se sredstva za život, a pre svega hrana, povećavaju aritmetičkom progresijom. Ili jednostavnije - broj ljudi na planeti raste mnogo brže od količine hrane.

Država koja je već primenila Maltusovu teoriju?

Iako zvuči neverovatno, jedna država na svetu, već je primenila Maltusove metode kontrole stanovništva. U pitanju je Kina koja je, suočena sa glađu, 1983. pokrenula “politiku jednog deteta”.

Bila je surova, kritkiovana je kao ekstremno nehumana, ali na kraju je zapravo dala rezultate. Procenjuje se da je na taj način, do danas, populacija te države smanjena za 400 miliona stanovnika.

Postoje samo dva načina da se ovo spreči - ili će ljudi kontrolisati broj stanovnika na Zemlji (kontrolom rađanja, kasnim stupanjem u brak, celibatom…) ili će se priroda uspostaviti ravnotežu kroz katastrofe, bolesti, epidemije, ratove…

- Stanovništvo na planeti Zemlji raste geometrijskom progresijom, a životni resursi aritmetičkom. Masovne ratne pogibije i epidemije smrtonosnih zaraznih bolesti su prirodni regulator odnosa priraštaja i resursa, i protiv njih je uzaludno boriti se - zapisao je Maltus.

Velika popularnost dovela je do toga da Maltusov esej tokom 19. veka doživi šest izdanja, a Maltus je u svako unosio ispravke, komentare, odgovarao na kritike koje su pristizale i tako još više razvijao svoju teoriju.

Danas se smatra da je, iako osporeno, ovo delo uticalo na razvoj demografije, kao i Darvinove teorije evolucije. Zahvaljujući njemu, doneti su prvi zakoni o popisu stanovništva.

Kritike sa svih strana

Maltusovu teoriju kritikovali su svi - od levičara do desničara.

Nakon što je objavljena, Maltusova teorija je, očekivano, izazvala veliku pažnju i mnogo kritike i zgražavanja. Decenijama kasnije jedan od očeva Marksističke teorije, Fridrih Engels nazivao ju je "najsurovijom, najvarvarskijom teorijom koja je ikada postojala".

Takođe, Marks i Engels osporavali su mogućnost formulisanja stalnog i nepromenljivog, "prirodnog" zakona o stanovništvu.

Na tom talasu, socijalisti su iznosili kritike po kojoj je glavni problem privatno vlasništvo. Kada bi se ono ukinulo i kada bi se izvršila preraspodela dobara, hrane bi bilo dovoljno za sve.

Takođe, zamerano mu je da je potpuno zanemario tehnološki progres koji omogućuje brz rast proizvodnih kapaciteta. Zahvaljujući njemu, iz decenije u deceniju, rašće proizvodnja hrane pa samim tim neće ni biti gladi koja je jedna od glavnih posledica Maltusovih sumornih predviđanja budućnosti.