Pet činjenica o "najvećem komunisti" u istoriji: Verovatno grešite i kod LENJINOVOG PRAVOG IMENA

Vladimir Iljič Lenjin umro je 21. januara 1924. godine. Bio je ruski revolucionar, državnik, filozof i publicista, predvodnik Oktobarske revolucije 1917. u Rusiji; osnivač prve Komunističke partije i Kominterne i utemeljivač Ruske Sovjetske Federativne Socijalističke Republike i Sovjetskog Saveza.

Za vreme njegove vlasti Ruska Imperija je raspuštena i zamenjena Sovjetskim Savezom, jednopartijskom socijalističkom državom, industrija i druge privredne grane su nacionalizovane i uvedene su široke društvene reforme.

Njegovi teorijski doprinosi marksističkoj misli su poznate kao lenjinizam, a sve do današnjih dana važi za kontroverznu ličnost čiji život izaziva interesovanje miliona ljudi.

Ipak, koliko god da je Lenjinova uloga u istoriji istražena, postoje neki detalji iz njegovog života koji nisu široko poznati. Evo nekih od njih:

Lenjin mu nije bilo pravo ime

Rođen je kao Vladimir Iljič Uljanov, a publicistički i revolucionarni pseudonim uzeo je nakon eksperimentisanja sa nekoliko drugih imena. U početku je koristio nadimak Volgin, pa zatim Nikolaj Lenjin i kasnije samo Lenjin, po sibirskoj reci Leni.

Bio je jevrejskog porekla

Lenjin potiče iz ugledne jevrejske porodice. Otac Ilja Nikolajevič je bio upravnik školskog odbora u Simbirsku, nosilac Reda Stanislava prve klase i plemić (sa dobijenim pravom nasleđa) četvrtog od četrnaest redova ruskog plemstva.

Majka Marija Aleksandrovna Blank je bila obrazovana žena, kći lekara. Njen otac je bio jevrejskog porekla, ali se konvertovao u hrišćanstvo.

Brat mu je obešen zbog atentata na cara

Lenjin je imao dva brata i tri sestre, i svi su, osim jedne sestre, postali profesionalni revolucionari. Njegov stariji brat Aleksandar, kome je san bio da postane sovjetski vođa, obešen je 1887. zbog učestvovanja u neuspešnom pokušaju atentata na cara Aleksandra III.

Izbačen je sa fakulteta

Porodica Uljanov je nakon Aleksandrove smrti napustila mesto prebivališta i preselila se u Kazanj, gde je Lenjin iste godine upisao studije prava na Kazanjskom univerzitetu.

Međutim, ni tu se nije dugo zadržao. Nakon učestvovanja u studentskim demonstracijama, izbačen je sa univerziteta. Vlasti su eksplicitno izbacivanje obrazložile činjenicom da se radi o bratu pogubljenog Uljanova. Kasnije je ipak dobio dozvolu da završi studije i to je i učinio na Univerzitetu u Sankt Peterburgu 1891. godine kao najbolji student.

Bio je u izgnanstvu u Sibiru

U jesen 1893. Lenjin se nastanio u Sankt Peterburgu, gde je 1895. učestvovao u ujedinjavanju sanktpeterburških marksista u jedinstvenu organizaciju — Savez borbe za oslobađanje radničke klase. Organizacija je bila razbijena krajem 1895. godine, a Lenjin uhapšen.

Osušen je na godinu dana zatvora, a potom i na trogodišnje progonstvo u Sibir. Tada je napisao poznatu studiju “Razvoj kapitalizma u Rusiji”. Iz zatvora je pušten januara 1900. godine, nakon čega je ubrzo emigrirao u Švajcarsku. Sve do nakon Oktobarske revolucije živeo je u Zapadnoj Evropi - u Nemačkoj, Francuskoj, Engleskoj i Švajcarskoj i postao je poznat kao istaknuti partijski teoretičar.